พระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์ใหญ่เกศเอียง 2547

พระสมเด็จบางขุนพรหม 2547 โดยใช้มวลสารศักดิ์สิทธิ์มากมายในการจัดสร้าง เช่น ก้อนพระกรุสมเด็จบางขุนพรหม ที่ขุดได้ในปี พ.ศ. 2500 และยังมีก้อนผงวิเศษ 5 ประการของวัดระฆังโฆษิตาราม ที่ท่านพระคุณพระเทพวิสุทธิเมธี เจ้าคณะภาค 11 ท่านเก็บรวบรวมไว้ โดยใช้ผงอิฐที่ฐานรองพระประธานผสมลงไปด้วย ผงอิฐดังกล่าวคือที่ฐานรองพระประธานอุโบสถวัดระฆัง ที่มีอายุประมาณ 200 ปี สันนิษฐานว่าพระผู้ใหญ่ในอดีตกาลของวัดระฆัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมเด็จพระพุฒาจารย์โต ( พรหมรังสี ) มักประกอบพิธีอธิษฐานจิตปลุกเสกพระเครื่องในโบสถ์แห่งนี้ อิฐฐานรองพระประธาน จึงต้องได้รับการปลุกเสกและประจุความศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายไว้ในหลายครั้งหลายคราวด้วย ถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่หาค่าไม่ได้ สมเด็จบางขุนพรหม 2547 นั้น ยังมีชนวนมวลสารศักดิ์สิทธิ์ผสมอยู่อีกมากมายหลายชนิด ซึ่งนอกจาก ผงสมเด็จบางขุนพรหมและผงอิฐฐานรองพระประธานแล้ว ยังมี พระบรมสารีริกธาตุ,พระธาตุต่างๆ และวัตถุอาถรรพณ์ผสมอยู่ด้วยอีกมากมายหลายชนิด เช่น ไม้มงคลต่างๆ,ไม้กาฝากต่างๆ,ดินโป่ง และยังมีน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์จากที่ต่างๆ ทั่วประเทศอีกด้วย วัตถุประสงค์ในการสร้าง สมเด็จบางขุนพรหม 2547 เพื่อนำรายได้ร่วมสร้างองค์พระจำลองของสมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต พรหมรังสี ) โดยทำการประดิษฐานไว้ที่ วัดตาลเจ็ดยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เพื่อให้พุทธศาสนิกชนและผู้เลื่อมใสศรัทธาในองค์ หลวงปู่โต ได้ทำการกราบไหว้บูชา สักการะเพื่อเป็นสิริมงคล โดยจัดให้มีพิธีมหาพุทธาภิเษก สมเด็จบางขุนพรหม และมีการอาราธนาพระเกจิอาจารย์จากทั่วประเทศเข้าร่วมพิธีมหาพุทธาภิเษกในครั้งนี้ ที่อุโบสถ วัดใหม่อมตรส หรือ วัดบางขุนพรหม เอง พิธีมหาพุทธาภิเษกเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2547 เวลา 18.19 น. โดยพระเทพวิสุทธิเมธี ( เที่ยง ) วัดระฆัง เจ้าคณะภาค 11 เป็นองค์ประธานจุดเทียนชัย