พระปิดตา

พระปิดตา นับเป็นพระเครื่องที่ซ่อนปริศนาธรรม แห่งงานพุทธศิลป์ไว้อย่างแนบเนียน เป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่าง ยากจะหาพระเครื่องประเภทใดเทียบเทียมได้ การปิดตาหรือปิดทวาร ซึ่งก็คือการปิดทางเข้าทางออกของกิเลสทั้งหลาย มนุษย์เรามีประตูแห่งการเข้าออก ๙ ทาง ได้แก่ ตา ๒ จมูก ๒ หู ๒ ปาก ๑ ช่องทางขับถ่ายด้านหน้าและ ด้านหลังอีก ๒ รวมเป็น ทวารทั้ง ๙ ซึ่งโบราณาจารย์ที่สร้างพระปิดตา ส่วนใหญ่จะเป็นพระภิกษุสายวิปัสสนาธุระทั้งสิ้น ท่านจึงเน้นให้ปิดตาเพื่อลดการรับรู้ทางรูปที่ทำให้จิตใจฟุ้งซ่าน และมุ่งเน้นการทำสมาธิเพื่อนำไปสู่ความสงบ

พระปิดตาเนื้อโลหะที่คาดว่าเก่าแก่ที่สุด คือ พระปิดตาของกรุวัดท้ายย่าน ชัยนาท สร้างสมัยกรุงศรีอยุธยา และพระปิดตาเนื้อดิน คือ พระปิดตาพิชัย สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ทางใต้ก็มีพระปิดตานครศรีธรรมราชเป็นต้น พระปิดตาแบ่งออกเป็น 3 แบบหลักๆ 1.พระปิดตามหาอุดโดยสมบูรณ์เรียกว่าพระปิดทวารทั้งเก้า นั่งยองหรือพระเจ้าในครรภ์ พระปิดตากุมารในครรภ์ 2.พระปิดตานั่งขัดสมาธิยกหัตถ์ปิดทวารทั้งเก้า ความหมายเดิม คือ พระเจ้าเข้านิโรธ 3.พระปิดตานั่งขัดสมาธิ ยกหัตถ์ทั้งสองขึ้นปิดพระพักตร์ เว้นส่วนอื่น เป็นพระเมตตามหานิยมและลาภผล เรียกว่า พระควัมปติ ส่วนพุทธคุณในองค์พระปิดตาก็จะแตกต่างกันไป ตามแต่พระเกจิอาจารย์ผู้สร้าง จะบรรจุพุทธคุณอธิษฐานจิตให้พระปิดตา