พระเชตุพนหน้าโหนก

กรุวัดพระเชตุพน สุโขทัย เนื้อชินสนิมตีนกา .. มีต้นกำเนิดที่วัดเชตุพน จึงใช้ชื่อวัดเป็นชื่อพิมพ์พระ ต่อมาพระเชตุพนแตกออกมาอีกหลายกรุ ซึ่งต่างก็เรียกเหมือนกัน พระเชตุพนเป็นพระศิลปะสุโขทัย ขนาดองค์จริงเล็กมาก ประมาณ ๑.๕ ซม. เท่านั้น องค์นี้เป็นพระร่วงนั่งหน้าโหนก สุโขทัย ขนาดเล็ก พุทธลักษณะที่ปรากฏแก่สายตานั้นประหนึ่งทอดพระเนตรเขม้นมองด้วยลักษณะของพระพักตรที่นูนสูง ปรากฎองค์ประทับชัดอยู่บนเนื้อชินเงิน ชาวสุโขทัยถวายพระนามว่า พระเชตุพนหน้าโหนก องค์พระนั้นมีด้วยกันหลายลักษณะ แต่มีอยู่พิมพ์เดียว กล่าวคือ หากพระหัตถ์ซ้อนกันและทรงเครื่องดั่งองค์กษัตริย์นั้น เป็นพระร่วงนั่ง แต่ถ้าหากพระหัตถ์มีลักษณะเชื่อมต่อกันเป็นเส้นเดียวจะเรียกว่า พระเชตุพนหน้าโหนก เชตุพนหน้าโหนก หรือพระกรุวัดพระเชตุพนนั้นมีด้วยกันหลายลักษณะด้วยกัน ทั้งยังมีอีกหลายๆเนื้อ ที่พบเห็นมีทั้งชินเงินผิวปรอท ชินตะกั่วสนิมใข เนื้อดินก็มีปรากฎ ทางด้านพิมพ์ทรงนั้นก็มีเชตุพนหน้าโหนก และเชตุพนบัวสองชั้น เป็นบัวคว่ำบัวหงาย โดยเนื้อแห่งองค์พระนี้นั้นผุกร่อนมาตั้งแต่อยู่ในกรุ ทำให้สังเกตุรูปทรงลำบากไปไม่น้อย แต่ข้อด้อยใดๆก็ตามมักจะสร้างให้เกิดข้อดีได้เสมอ ข้อด้อยดังกล่าวนั้นทำให้สังเกตุเห็นลักษณะของการระเบิดของเนื้อชินเงินโบราณ และคราบกรุที่ปกคลุมหนานั้นแสดงถึงปรากฎการผุกร่อนย่อยสลายนั้นเกิดแต่ในกรุ เนื้อของโลหะที่ผ่านกาลเวลามานานเนิ่นกว่า ๗๐๐ ปี พระพุทธคุณ ดีเด่นทางแคล้วคลาด คงกระพัน มหาโชค มหาชัย อํานวยโชคลาภ เงินทองหลั่งใหล เมตตามหาเสน่ห์ มหานิยม