พระนางพญา พิมพ์สังฆาฏิ กรุวัดนางพญา

ถือว่าเป็นการค้นพบพระนางพญาโดยเหตุบังเอิญในช่วงประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ถึง พ.ศ. ๒๕๑๐ เนื่องจากเจดีย์องค์หนึ่งในวัดนางพญาเกิดทรุดโทรมตามกาลเวลา และยอดเจดีย์ได้หักลง ปรากฏว่าในคอเจดีย์นั้น มีผอบเก่าโบราณอยู่หนึ่งชิ้น และเมื่อเปิดผอบออกดูจึงพบพระนางพญาพิมพ์สังฆาฏิองค์นี้อยู่ในผอบดังกล่าวในสภาพสมบูรณ์มากที่สุดองค์หนึ่ง พระนางพญาพิมพ์สังฆาฏิองค์นี้นี้มีสภาพผิวพรรณที่สะอาด หมดจด และไม่มีขี้กรุติดเลย นับเป็นสภาพของพระอายุ ๕๐๐ ปีที่หากดูด้วยตาเปล่าจะแลดูใหม่เอี่ยมเสมือนกับพระสร้างใหม่ๆ เลยทีเดียว และนอกจากนี้การกดติดจากแม่พิมพ์ก็มีความลึก คม ชัด สมบูรณ์ เป็นที่สุดองค์หนึ่งของเมืองไทย ดูด้วยตาเปล่าโดยไม่จำเป็นต้องใช้แว่นขยายส่องพระก็จะเห็นพระพักตร์ชัดทุกส่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งพระเนตรและพระโอษฐ์ จะแลดูเด่นเป็นพิเศษกว่าองค์อื่นๆ